AİDİYET - ADEN & DEVRİM (ÜCRETSİZ)

𓆸 𖧧 ❉ ⚜ ADEN & DEVRİM ⚜ ❉ 𖧧 𓆸  ''Yıllardır beni görmeni bekliyorum.'' Bir eli çıplak sırtımdayken diğer eli bacağımı okşuyordu. Sıcak nefesi dudaklarıma vururken ifadesiz kalmak benim için çok zordu. İçimden yükselen duygularla ona teslim olmak istiyordum. ''Her zaman bir adım arkandaydım. Sadece bir kere... kafanı çevirseydin beni görürdün, Aden.'' Sesindeki muhtaçlık ona hiç yakışmıyordu. Herkes onun gücünden ve ne kadar yenilmez olduğundan bahsederken onun tek istediği bendim. Hem de yıllardır... Hislerini bilmediğimi ve onu görmediğimi düşünüyordu. Ne kadar yanıldığını ah bir bilse! ''Kokunu özledim.'' Kafası boynuma sokulurken bedenim istemsiz olarak titredi. Ben... daha önce bu hislerle hiç kuşatılmamıştım. Bedenim benden bağımsız hareket ediyordu. ''Devrim...'' Anında işaret parmağıyla dudaklarımın üzerini örttü. ''Şhhh,'' ''Bugün benim sıram, Aden.'' Hem aklımı başımdan alıyor hem de konuşmama izin vermiyordu. ''Seni her gördüğümde yapmak istediğim ilk şey buydu.'' Sırtımdaki elini sıkılaştırırken bacağımdaki elini daireler çizerek belime çıkardı. ''Seni böyle kollarımın arasında sarmak istiyordum.'' Fısıldayarak, ''Sonsuza kadar.'' dedi. ''Devrim, ben...'' ''Bir kez daha sözümü kesersen Aden, seni susturma yöntemim dudaklarım olacak.'' Ne!? Şaşkınlıkla gözlerim açıldı. Kollarının sıcaklığıyla mayışan bedenim gerginleşti. ''Buna daha fazla dayanamıyorum. Sensizlik... beni mahvediyor.'' Sözleriyle darmadağın olmuş bir haldeydim. Onun olmak istiyordum. Bunu yapamazdım çünkü bizim ailelerimiz düşmandı! Devrim ne düşündüğümü anlamış olacak ki, ''Siktiğimin düşmanlığı umurumda bile değil, Aden.'' dedi. Oturduğum masaya heybetli bedeniyle yaklaştı. ''Ben Devrim Soypak, seni kendime alacağım.'' ''Öyle ya da böyle!'' ''Hazırlan Aden, çok yakında gelinim olacaksın.'' Kafamı yüzünü görebilmek için geriye çektim. Devrim'in bakışları koyulaşmıştı ve dudakları şehvetli bir gülümsemeyle çevrelenmişti. Belimdeki parmaklarını sıkılaştırdığında onun bedenine çekildim ve aramızdaki tüm mesafe yok oldu. Tenimde hissettiğim baskıdan dolayı nefes nefese kalmıştım. Kalbim delirmişim gibi atıyordu ve bu heyecanlı halime engel olamıyordum. İhtiyaçla dudaklarımı araladım, saniyesinde Devrim'in bakışları dudaklarıma kaydı. Sadece şu kadarcık temasla, beni böylesine nefessiz bırakması normal miydi? Ya beni öperse? Sanırım o zaman heyecandan ölürdüm. Ya da en iyi ihtimalle bayılırdım. Devrim'in bana yaslanan bedeninden dolayı dizimin ağrısı artmıştı. Bacaklarımı hafifçe araladığımda hiç tereddüt etmeden bacaklarımın arasına girdi. Beklemediğim bu hareketle sertçe yutkundum. Sırtımdaki eli ensemi buldu. ''Beni zorluyorsun." ''İsteyerek yapmadım.'' diye mırıldandım. Dudağının kenarı kıvrılınca duyduğunu anlamıştım. Gerçi teni tenimdeydi, beni duymasa garip olurdu. Nefes sesimi bile takip ettiğine emindim. Bakışlarını dudaklarımdan çekmeden konuştu. ''Az önce sana ne söylemiştim?" ''Sözünü kesmedim ki?'' diye kendimi savundum. Gülümsemesi genişledi ve ben ilk defa onu bu şekilde gördüm. Az önce kalbim hızlı atıyor demiştim, değil mi? Hayır! Asıl şimdi maraton koşuyordu. Devrim... içimde bilmediğim duyguları gün yüzüne çıkarıyordu. Bacaklarımın arasına yayılan sıcaklıkta neydi? ''Yine de bu bahanenin arkasına sığınabilir miyim, Aden?'' Beni öpmek için benden izin mi istiyordu? Alt dudağımı sertçe dişledim ve bakışlarımı Devrim'den kaçırdım. ''Yapma.'' Neyi yapmayacaktım? Yutkundum. ''Aden, dudaklarını ısırma.'' Ah! Onu mu diyordu? ''Ben... sanırım gitsem iyi olacak.'' Yoksa kalp krizinden öleceğim! ''Sana yapmak istediklerimi bilmediğin halde kaçıyorsun.'' ''Öğrenince ne yapacaksın?'' Sorusu tüylerimi diken diken etmişti. Devrim, bana neler yapmak istiyordu? İçimde yankılanan soruların cevabını hiç beklemediğim bir anda aldım. Devrim'in dişleri çıplak omzumu buldu ve benliğime kazınmak istiyormuş gibi omzumu ısırdı. Sesimin yüksek çıkmasına engel olamadım ve inledim. ''Şhhh,'' ''Sessiz ol, cennet bahçem.'' Cennet bahçem... ''Her an birbirine silah doğrultmak için bekleyen ailelerimiz aşağıdayken, uslu durmalısın.'' Devrim'in gür sesiyle kıkırdaması şaşırmama neden oldu. ''Şehvet dolu inlemeni yanlış anlayabilirler.'' Tepeden tırnağa kızardım. ''Hayır... ben o yüzden...'' Kendimi açıklamak için konuşmaya başlamıştım ki, Devrim kararlı ses tonuyla beni duraklattı. ''Benim olmana bu kadar az kalmışken aramıza kimsenin girmesine izin vermeyeceğim, Aden.'' ''Ne ailelerimizin, ne de aptal yanlış anlaşılmaların!'' Nefes nefese benden uzaklaştı ve yanağıma masum bir öpücük kondurdu. Beklediğimden yumuşak olan dudaklarıyla, beni yanağımdan öpmesi bedenimi titretti. Kesik kesik nefes alıp vermeye devam ettim. ''Benim olursan zevkten başını döndüreceğim, söz veriyorum.'' Parmaklarını bacağımın iç kısmında gezdirmeye başladığında sesli şekilde yutkundum. Bu konularda fazlasıyla acemiydim ve Devrim, bana her ne yapıyorsa tam anlamıyla içimi titretiyordu. Bu yüzden, bana verdiği sözü tutacağına son derece emindim. Devrim aşağıdan gelen bağrışma sesleriyle kaşlarını çattı. Yine ailelerimiz birbirini yiyordu. ''Tek istediğim yalnızca on dakikaydı." "Seninle baş başa on lanet dakika!'' Kafasını olumsuz olarak salladı. İşte her zaman tanıdığım adam buydu. Sinirli, öfkeli, kaşları çatık, gergin, heybetli, kudretli ve herkesi yerine çivileyebilecek keskin bakışlı, Devrim Soypak! O zaman bu adam, az önce neden bana gülümsemişti? Devrim'in bakışları bana dönünce anında yumuşadı. ''Bu gece bana gelir misin, Aden?'' Kafamı olumsuz olarak salladım. ''Seni bekliyor olacağım, lütfen gel.'' Babamın bunu duyması tam anlamıyla bir felakete neden olurdu. Devrim bunu adı gibi bilmesine rağmen beni yanına çağırıyordu. Kafayı mı yemişti? Dudaklarını şakağıma yaklaştırdı ve kokumu içine çektikten sonra beni öptü. Gözlerimi adlandıramadığım bir teslimiyetle kapattım. ''Bana gel, Aden Özkan.'' ''Yemin ederim seni başımın tacı yapacağım.''